tag:blogger.com,1999:blog-29562867817930919652024-02-19T09:29:55.229+05:30കീബോര്ഡ് വിപ്ലവകാരിAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/07232632088847238406noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-2956286781793091965.post-12995580509921314122012-11-15T13:25:00.000+05:302012-11-25T15:36:28.149+05:30മലയാളം സാറും പരിശുദ്ധമായ ചാണകവും<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
'മലയാളം സാറും പരിശുദ്ധമായ ചാണകവും' അഥവാ 'മണകുണാഞ്ചനായ ഞാന്' എന്ന കഥയാണ് ഇവിടെ പറയാന് പോകുന്നത്.<br />
ഈ കഥയില് ചാണകം ചെറിയ തോതില് ഒരു വില്ലന് വേഷം ചെയ്യുന്നുണ്ട്.ചെറുതാണെങ്കിലും അത് വളരെ പവറുള്ളതാണെന്ന് ഓര്ക്കുക.വേണമെങ്കില് നമ്മള് ബ്ലോഗര്മാര്ക്ക്,ഈ ചാണകം എന്ന സുന്ദരസുരഭിലമായ പ്രതിഭാസത്തെ 'ഡങ്ക് കേക്ക്' എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കാം.ഇങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതില് ഈ പാവപ്പെട്ട ബ്ലോഗര്ക്ക് ചുമ്മാ സന്തോഷമേയുള്ളൂ.നമ്മള് പുരോഗമനസാഹിത്യത്തിന്റെ ആള്ക്കാരാണല്ലോ?പുരോഗമനവാദികള്!!!.,.<br />
പിന്നെ ഇതിലെ ലൊട്ടുലൊടുക്ക് കഥാപാത്രങ്ങളാണ് ബുദ്ധിരാക്ഷസനായ മലയാളം സാര്, തരുണീമണിയെന്നു സ്വയം വിശ്വസിക്കുന്ന ഒരു മുട്ടാളത്തിപ്പെണ്ണ്,അവര് നേതൃത്വം കൊടുക്കുന്ന ഒരു പറ്റം പെണ്ണുങ്ങള്,മണകുണാഞ്ചനായ ഞാന് പിന്നെ സമരവീരന്മാരായ കുറെ കുട്ടികളും.<br />
<span style="color: #990000;"> </span><span style="font-size: large;"><span style="color: #990000;"> </span> </span><br />
<a name='more'></a><br />
മലയാളം പരീക്ഷയുള്ള ദിവസങ്ങളില് പഠനം കൊടിയ പാപവും വായന നിഷിദ്ധവുമാണ്!ഞാന് ഈ സമത്വസുന്ദരമായ തത്ത്വത്തിന്റെ കര്ത്താവായിരുന്നതിനാല് അന്നേദിവസം യാതൊന്നും പഠനം ചെയ്യാതെയാണ് മലയാളം പരീക്ഷയെ നേരിടാന് സ്കൂളിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടത്.പിന്നെ കുറച്ച് ലേറ്റസ്ററ് കഠ്കഠോരമായ വാക്കുകള് മനസ്സില് സ്റ്റോക്ക് ചെയ്തുവച്ചിരുന്നു.ഇങ്ങനെ ശകലം വാക്കുകളുടെ അറിവും കുറച്ച് ഭക്ഷണവും ആയിട്ടാണ് ഞാന് പരീക്ഷക്ക് തയ്യാറായി പോയത്.ചെന്ന് തെല്ലു വൈകാതെ പരീക്ഷ ആരംഭിച്ചു.ചോദ്യപേപ്പര് കിട്ടിയപാടെ ഞാന് എല്ലാ ചോദ്യങ്ങളും ഒന്ന് കയ്യാളി പരിശോധിച്ചു.ങും!നമ്മള് ബ്ലോഗര്മാരുടെ തലയെടുപ്പിനെ വെല്ലുവിളിക്കുന്ന ചോദ്യങ്ങള് നന്നേ കുറവായിരുന്നെങ്കിലും ഞാന് ഒന്ന് ഇരുത്തി,സാവധാനം പ്രാര്ത്ഥിച്ചു.ബ്ലോഗറല്ലേ?<br />
"എന്റെ ബ്ലോഗ് ഭഗവതി!.....അനുഗ്രഹം കടാക്ഷിക്കുവിന്!!!"".,"<br />
പ്രാര്ത്ഥനയുടെ ഫലമെന്നവണ്ണം ഉത്തരങ്ങളും കുണ്ടാമണ്ടി സാഹിത്യങ്ങളും ഈ തൂലികയില് നിന്ന് സുഭിക്ഷമായി വന്നു തുടങ്ങി.ബ്ലോഗ് ഭഗവതി നിരുപാധികം കടാക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു.അങ്ങനെ സാഹിത്യരചന കേമമായി നടന്നുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോള്,ചോദ്യപേപ്പറിലെ ഒരു ചോദ്യം കണ്ട് ഞാന് ലേശം ഭയന്നു.വേണമെങ്കില് ഭയനിര്ഭ്രണനായി എന്നും പറയാം.ചോദ്യങ്ങള്ക്ക് ഉത്തരം ക്ഷാമമാകുന്നത് എന്തിന്റെ ദുസ്സൂചനയാണ്?ഞാന് ഒന്നുകൂടി ചോദ്യം വായിച്ചു.<br />
'ഉപന്യാസം രചിക്കുക, വിഷയം:പ്രകൃതിനാശവും സംരക്ഷണവും'<br />
ഇതെന്തൊരു കൊസ്രാകൊള്ളി ചോദ്യമാണ്?ഈ പ്രകൃതിയെക്കുറിച്ചൊക്കെ എന്ത് മാങ്ങയാണ് എഴുതാനുള്ളത്?പ്രകൃതിസംരക്ഷണം!മാങ്ങാത്തൊലി!....പക്ഷെ.......ഇപ്പോള് എഴുത്തില് നിന്ന് പിന്മാറിയാല്........ ഒരുപക്ഷെ അതെന്റെ ഭാവിയെ സാരമായി വിറപ്പിച്ചേക്കാം.എന്തിനു സാഹസത്തിനു മുതിരുന്നു? ബ്ലോഗ്പരമ്പരയുള്ള ഒരു വിപ്ലവവീരനല്ലേ ഞാന്.?നാട്ടിലെ ചില ബുദ്ധിജീവികള് വളരെ രഹസ്യമായി എന്നെ സാക്ഷാല് മണകുണാഞ്ചന് എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കുമെങ്കിലും,...........ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ...............ഞാന് ഒരു അവാച്യമായ സംഭവം തന്നെയാണ്!!..പിന്നെ ഒന്നും ചിന്തിച്ചില്ല.ബ്ലോഗുകളായ സര്വ ബ്ലോഗുകളുടെയും മുത്തികളെ ഞാന് മനസ്സാ ആവാഹിച്ചു.എന്നിട്ട് സധൈര്യം സുഭിക്ഷരചന വീണ്ടും തുടങ്ങി.പക്ഷെ..... ആ ശ്രമം വിചാരിച്ചപോലെ ഫലപ്രദമായില്ല.സംഭരിച്ചുവെച്ച വാക്കുകളുടെ സ്റ്റോക്ക് തീര്ന്നതുപോലെ അത് സഡന് ബ്രേക്കിട്ടു.<br />
ശ്ശെടാ!കുണ്ടാമണ്ടി സാഹിത്യം സുലഭമായി കാച്ചാന് ഇനി എന്ത് വഴി?ഒരു ദീര്ഘമായ ആലോചനക്കു ശേഷം ഒരു കിടിലന് വിപ്ലവം രംഗത്തിറക്കാന് തന്നെ ഞാന് തീരുമാനിച്ചു.വിഷയം പ്രകൃതിനാശവും സംരക്ഷണവും.അതെ,എന്തുകൊണ്ട് സുന്ദരവും സുരഭിലവും സുഗന്ധവാഹിയുമായ ചാണകം എന്ന ഇതിഹാസത്തെക്കുറിച്ച് ഒരു വിപ്ലവരചന നടത്തിക്കൂടാ?ഒരു ബ്ലോഗര് എന്ന നിലക്ക് അതിനുള്ള തൂലികാവകാശം അങ്ങ് മോളീന്ന് അനുവദിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതാണ്.പക്ഷെ ഉത്തരപേപ്പറില് എങ്ങനെ ചാണകം എന്ന് എഴുതും?...വേണ്ട....ചാണകം എന്ന് വേണ്ട.'ഡങ്ക് കേക്ക്' എന്നാവാലോ?..ഡങ്ക് കേക്ക്!!അങ്ങനെ എഴുത്ത് ഇപ്രകാരം തുടങ്ങി:<br />
'ഡങ്ക് കേക്ക് നല്ല ഒന്നാം നമ്പര് സാധനമാണ്.നാം അതിന്റെ സംരക്ഷണത്തില് വളരെ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ച് അതിന്റെ പ്രശസ്തി വാനോളം ഉയര്ത്തുക എന്നത് വളരെ അനിവാര്യമാണ്.വളരെ പൂക്കള്ചൂടി വിജയശ്രീലാളിതയായി നില്ക്കുന്ന ഒരു വൃക്ഷത്തിന്റെ പിന്നില് ഡങ്ക് കേക്ക് എന്ന പ്രതിഭാസത്തിന്റെ കരവിരുത് ഒളിഞ്ഞു കിടപ്പുണ്ട്.ഇത് നാം നിസ്സാരമായി തള്ളികളയേണ്ട ഒരു സംഗതിയല്ല.ഗാഢമായി ചിന്തിച്ച് കൂലങ്കഷമായ ഒരു ഇടിവെട്ട് വിപ്ലവത്തിലേക്കെത്തെണ്ട ഒരു മഹനീയ വിഷയം തന്നെയാണ്.പശു നമുക്ക് പാല് തരുന്നു.പക്ഷേ അതേ പശു തന്നെ നമുക്ക് ഡങ്ക് കേക്ക് തരുന്നുണ്ടെന്നുള്ള കാര്യം നമുക്ക് അജ്ഞാതമാണ്.അത് നമ്മള് അറിയുന്നില്ല.കാരണമെന്ത്?........'<br />
അങ്ങനെ ഉപന്യാസം മുഴുമിപ്പിച്ച് വളരെ ഭംഗിയായി പരീക്ഷ പൂര്ത്തീകരിക്കുവാന് കഴിഞ്ഞ കൃതാര്തഥയോടെ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി.ഏതൊരു പരീക്ഷയ്ക്കും ഒരു അന്ത്യദിനം അഥവാ 'കഴുത്തറപ്പന്'ദിനം ഉണ്ടായിരിക്കുമല്ലോ?അങ്ങനെ ഉത്തരപേപ്പര് കിട്ടുന്ന മോഹനദിനം എന്നിലേക്ക് ഓടിപ്പാഞ്ഞെത്തി.<br />
'എന്റെ വിശ്വകലാസൃഷ്ട്ടി പ്രകാശനം ചെയ്യുന്ന ശുഭദിനമാണിന്ന്'.നേരെ സ്കൂളിലേക്ക് വിട്ടു.ക്ലാസ്സ് തയാറായിരുന്നു.ബുദ്ധിജീവിയായ മലയാളം സാര്,ഒരു മുട്ടാളത്തിപ്പെണ്ണ്,ആ അലുക്കുലുത്ത് സ്ത്രീ പടനായകയായ ദുഷിച്ചുനാറിയ പെണ്വര്ഗം,കുണ്ഠന്മാരായ കുറെ വീരശൂരപരാ'കൃമി'കള്..............,... എല്ലാവരും അവരുടെ വിജയനൈരാശ്യങ്ങളില് സങ്കടം പുലമ്പുകയും സന്തോഷത്തില് നിമഗ്നരും ആകേണ്ട സുന്ദരനിമിഷത്തെ സസന്തോഷം നോക്കിക്കാണുകയാണ്.<br />
മലയാളം ഉത്തരപേപ്പര് ഓരോന്നായി കൊടുത്തു തുടങ്ങി.സാര് തന്റെ ശിരസ്സിലെ ഭാരം ഓരോന്നായി അഴിച്ച് വച്ചമാതിരി സമാധാനത്തിന്റെ ആവി അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചെവികളിലൂടെ പൊന്തി.എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് ഏറ്റവും ഒടുവിലായിരുന്നു എന്റെ സമ്പാദ്യം.എന്റെ ഉത്തരപേപ്പര്....,.ഇടക്ക് എന്റെ ഉത്തരപേപ്പര് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കയ്യില് നിന്നും അബദ്ധത്തില് താഴെവീണു.അപ്പോഴൊക്കെ വളരെ അങ്കലാപ്പോടെ ഞാന് നിശ്ശബ്ധമായി മുറവിളികൂട്ടി: ..."ഹേ അദ്ധ്യാപകശ്രേഷ്ഠാ!അങ്ങേയുടെ സുന്ദരങ്ങളായ കരങ്ങളില് ഇരിക്കുന്നത് പഞ്ചപാവമായ നമ്മുടെ വിശ്വകലാസൃഷ്ടിയാകുന്നു.അത്കൊണ്ടുതന്നെ അവിടുന്ന് വളരെ സൂക്ഷ്മതയോടെ അത് കൈകാര്യം ചെയ്യുവാന് ഈ പാവപ്പെട്ടവന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു..ഹാന്ഡില് വിത്ത് കെയര്!!!!"!!",!!"<br />
ലേശം കഴിഞ്ഞ്,സാര് ഉത്തരപേപ്പറുമായി എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.ശേഷം,തല താഴ്ത്തി അദ്ദേഹത്തിന്റെ വട്ടകണ്ണടകളിലൂടെ എന്നെ ഒന്ന് ഒളികണ്ണിട്ട് നോക്കി.എന്തിനെന്ന് യാതൊരു പിടിയുമില്ല!അത്കഴിഞ്ഞ്,ഒരു ആഗോളരഹസ്യംമാതിരി ക്ലാസ് കേള്ക്കേ എന്നോട് ചോദിച്ചു:<br />
"എന്റെ ചെറ്ക്കാ..,നിന്റെ എഴ്ത്തൊക്കെ നന്നായിട്ടുണ്ട്.പക്ഷെ എനിക്കൊരു സംശയം........വേറൊന്നുമല്ല............ഈ ഡങ്ക് കേക്ക് ഇല്ലേ ഡങ്ക് കേക്ക് അതെവിടയാ സ്ഥലം?.........മ്മ്ട കൊച്ചി അപ്പറത്താണോ?"!!!!!!!!<br />
ഹാ...ഹാ ക്ലാസില് ഒരു നിശ്ശബ്ദചിരി മുഴങ്ങി.എപ്പേരും എന്നെ നോക്കി കുമുകുമാന്ന് ചിരിച്ചു.എന്റെ ദു:ഖത്തില് അവര് തിമിര്ത്താടി.സാര് ഇംഗ്ലീഷില് വലിയ പരിജ്ഞാനിയൊന്നും അല്ലല്ലോ?ഒരുപക്ഷെ,അത്കൊണ്ടായിരിക്കാം എന്റെ കടുകട്ടിയായ വാക്കുകള് ആ പുരുഷന് ഒറ്റനോട്ടത്തില് പിടികിട്ടാതിരുന്നത്.ഞാനും ചിരിയടക്കാന് പിടിപ്പത് ശ്രമിച്ചു.പക്ഷെ, ചിരി ഒളിക്കാന് ശ്രമിച്ചപ്പോള് ,ആ ശ്രമം ഒരു കോഞ്ഞാട്ടനവരസമായി എന്റെ മുഖത്ത് പര്യവസാനിച്ചു.ഒരു അസ്സല് കോഞ്ഞാട്ടവദനനായി ഞാന് സാറിനെ വളരെ താഴ്മയോടെ നോക്കി.ശ്ശെടാ!സാറിന്റെ ഒരു വന് കണ്ടുപിടിത്തം ഈ പാവം എങ്ങനെ തെറ്റെന്ന് പ്രസ്താവിക്കും?അതിനുള്ള ശാസ്ത്രസാമഗ്രികളൊന്നും തന്നെ എന്റെ പക്കല് സ്റ്റോക്ക് ഇല്ല.സാറിന് യാതൊരുവിധ അപമാനങ്ങളും തട്ടരുതെന്ന ഉറപ്പോടെ ഞാന് വീറോടെ സംസാരിച്ചു:<br />
"സാറെ,..ഡങ്ക് കേക്ക് അവിടെയൊന്നുമല്ല" ...ഞാന് തുടര്ന്നു:അത് നമ്മട കക്കടാശ്ശേരീന്ന് ബൈ പാസ്സ് കേറി ഇടത്തേക്ക് പോകുമ്പഴാ"!!!!<br />
ഞാനുദ്ദേശിച്ചത് കക്കടാശ്ശേരിയില് നിന്ന് ബൈ പാസ്സിലൂടെ സഞ്ചരിച്ച് ഇടത്തേക്ക് പോകുമ്പോള് ദൃശ്യമാകുന്ന വിശ്വപ്രസിദ്ധമായ സ്ഥലമാകുന്നു ഡങ്ക് കേക്ക്!!"....ഡങ്ക് കേക്ക്!!<br />
<br />
ഞാന് പറഞ്ഞില്ലേ സാറിന് ഇംഗ്ലീഷില് വലിയ പരിജ്ഞാനവും കോപ്പും ഒന്നുമില്ലെന്ന്.പക്ഷേ ഇതൊക്കെ ക്ലാസിലെ ഡോണുകളായ സമരതല്പരന്മാരോട് പറഞ്ഞാല് മനസിലാവ്വോ?.പ്രശ്നം അതല്ല.എന്റെ ഈ ഉശിരന് ഡയലോഗ് ക്ലാസിലെ നിശ്ശബ്ധചിരികള് ആയിരമായിരം അട്ടഹാസങ്ങളാക്കി മാറ്റി.അനേകം കണ്ഠങ്ങളില് നിന്ന് വലിയവലിയ ചിരികള് ഉയര്ന്നു.സാറിന് കാര്യം ഏതാണ്ടൊക്കെ പിടികിട്ടിയെന്ന് ഞാന് ഊഹിച്ചു.സാറിനത് പരിപൂര്ണമായി മനസിലാക്കി കൊടുക്കാനെന്നമാതിരി പെണ്വര്ഗത്തില് നിന്നും ഒരു മുട്ടാളത്തി സധൈര്യം മുന്നോട്ട് വന്ന് ലോകത്തോടായി ഉച്ചത്തില് പറഞ്ഞു:<br />
"അതെ!എല്ലാവരും കേള്ക്കുന്നുണ്ടോ?ഈ ഡങ്ക് കേക്ക് എന്താണെന്ന് അറിയാമോ?അത് പരിശുദ്ധമായ ചാണകമാണ്!ചാണകം!"!!<br />
സബാഷ്!എന്റെ ജീവന്റെ കാര്യത്തില് ഒരു തീരുമാനമായെന്ന് എനിക്ക് സ്വബോധ്യമായി.ങും!ആ മുട്ടാളത്തി മുഖേനയാണ് ഈ കിണാപ്പുകള് മുഴുവനും സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നത്.പെണ്ണുങ്ങളുടെ തനിനിറം ഇപ്പോള് പകല്പോലെ വ്യക്തമായിരിക്കുന്നു.കുണ്ടാമണ്ടികള്,!!!..ഇത്തരം ആമോദപൂര്ണമായ ചരിത്രങ്ങള് കാലംതോറും അനേകം അനേകം തവണ ആവര്ത്തിക്കുമെന്നാണല്ലോ മറ്റൊരു ചരിത്രം!!....'പെണ്വര്ഗം തുലയട്ടെ!' ഇപ്പോള് ചെയ്യേണ്ടത് എന്താണെന്ന് അറിയാമോ?..ആ മുട്ടാളത്തിപ്പെണ്ണിനെ ശ്രദ്ധയോടെ ലക്ഷം കഷണങ്ങളാക്കി നുറുക്കുക.ശേഷം,ഓരോ കഷണത്തിലും മൂര്ച്ചയുള്ള സൂചികള് ഓരോന്ന് വീതം വളരെ ലാഘവത്തോടെ കുത്തിക്കയറ്റുക.സ്റ്റോക്ക് അനുസരിച്ച് നിങ്ങള്ക്ക് ഇതിന്റെ എണ്ണം കൂട്ടാവുന്നതാണ്.അത് കഴിഞ്ഞ് എല്ലാറ്റിനെയും സന്തോഷത്തോടെ ചുട്ടു ഭാസ്മമാക്കുക!!.പക്ഷെ ഇതുവല്ലതും അപ്പോള് നടക്കുന്ന കേസുകളാണോ?...അല്ല!!<br />
താന് സാറിനെ നിഷ്കരുണം ഒരു കോമാളിയാക്കിയിരിക്കുന്നു.ഇതാകുന്നു എന്റെ മേല് ഉന്നയിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന തെളിവുരേഖകള്. പക്ഷെ,അദ്ദേഹത്തെ അപാരമായ അപമാനത്തില് നിന്നും രക്ഷിക്കാനല്ലേ താന് അപ്രകാരം ചെയ്തത്?ഇനി അത്തരം മുടന്തുന്യായങ്ങള് രംഗത്തിറക്കിയാലും നോ രക്ഷ!സാര് വളരെ ക്രൂരമായ നോട്ടങ്ങള് എന്റെ നേര്ക്കയച്ചു.അദ്ദേഹത്തിന്റെ മൂക്കിന്റെ തുമ്പത്ത്,കോപങ്ങളും ലജ്ജയും ഒരു ചുവന്ന മഞ്ഞു തുള്ളിപോലെ പ്രശോഭിച്ചു. അദ്ദേഹം ഗര്ജിച്ചു:<br />
"ഹമ്പട ഊഷ്മാണ്ടാ!...നീ എന്നെ കളിയാക്കുവായിരുന്നല്ലേ?നിനക്ക് ഞാന് ആരാണെന്ന് അറിയാമോഡാ?....<br />
അദ്ദേഹം എന്നെ തല്ലിയോ എന്ന സംശയം നിങ്ങള്ക്ക് ഉണ്ടാവുക അരുത്.അദ്ദേഹം സാമാന്യം ഭേദപ്പെട്ട രീതിയില് എന്നെ അടിച്ചു..പക്ഷെ എന്നെ ശിക്ഷിച്ചത് മലയാളം സാറല്ലായിരുന്നു മറിച്ച് ആ മാന്യന്റെ ഉള്ളിലെ ലജ്ജാപൂരിതമായ വ്യക്തിത്വമായിരുന്നു..അങ്ങനെയോര്ത്ത് എനിക്ക് സമാധനിക്കേണ്ടി വന്നു.അല്ലാതെ എന്തു ചെയ്യും?<br />
'ക്ലാസിനു വെളിയില് പോടാ'....അദ്ദേഹം ആജ്ഞാപിച്ചു.<br />
അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശുണ്ഠിയുടെ സംഭാവനയും എന്റെ ഉത്തരപേപ്പറും കൈപറ്റി ഞാന് വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി.അന്നേദിവസം ഒരുപാട് കാര്യങ്ങള് എനിക്ക് വിനയായി തീര്ന്നെങ്കിലും വളരെ കാര്യങ്ങള് ശുഭമായും പര്യവസാനിച്ചു.ഒട്ടുവളരെ ചരിത്രനിമിഷങ്ങള്ക്ക് എനിക്ക് സാക്ഷ്യം വഹിക്കുവാന് സാധിച്ചു.ഒന്ന്,എന്റെ വിശ്വകലാസ്രിഷ്ടിക്ക് ക്ലാസില് വലിയ റേറ്റിങ്ങ് ലഭിച്ചു.രണ്ട്,പെണ്ണുങ്ങള് സൃഷ്ട്ടിക്കുന്ന അനാവശ്യതൊന്തരവുകള് വെളിച്ചത്തായി.കൂടാതെ,പെണ്ണുങ്ങളില് ഏറിയകൂറും തനി മുട്ടാളത്തികളും ശുദ്ധ ബെടക്കുകളാണെന്നുമുള്ള ഒളിഞ്ഞരഹസ്യങ്ങള് പുറത്തുവിടാന് സാധിച്ചു..മൂന്ന്,മലയാളം മാഷിന്റെ മൂക്കിന്റെ അഗ്രത്തില് ജ്വലിക്കുന്ന അപൂര്വ 'ജ്ഞാനക്കുരു' ദര്ശിക്കാനുള്ള ഭാഗ്യം ഈ പാവത്തിനുണ്ടായി.ഇത്തരം മേജര്കുണ്ടാമണ്ടികള് ഈ മണകുണാഞ്ചന് മുഖേന സംഭവിച്ചതാണെന്ന് പറയുന്നതില് ഞാന് കൃതാര്ഥനാണ്.ഇതേചൊല്ലി 'ആശാന്മാരുടെ ആശാന്' എന്ന ദിവ്യമോഹനമായ പട്ടം നല്കി എന്നെ ആദരിക്കുക മുതലായ യാതൊരു ആവശ്യങ്ങളും സ്വീകാര്യമല്ല എന്ന് ഭൂഗോളത്തില് നിവസിക്കുന്ന മറ്റുബ്ലോഗര്മാരെ ഈ ആനന്ദവേളയില് ഞാന് ഉണര്ത്തുന്നു.<br />
<br />
വന്ദനങ്ങള്!!!!!!!!!!!.!.,!!</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07232632088847238406noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-2956286781793091965.post-68959570201372855152012-10-18T19:00:00.000+05:302012-11-24T20:37:29.170+05:30കിനാരോധികള്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFZLgOfVMbti-3_beuJbutfhVq10bKTsLPJ1hyphenhyphenDsBeMDOQZWhxrj-wLcPfgQY_0jo64RBmqU76UckD-2hzXwxX0nqrYdpmKHyX0qWY51sQrzZGRkX6bkShefDqYmnLFsRfBvVLYT4yxoyQ/s1600/3monkeys_cartoon.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFZLgOfVMbti-3_beuJbutfhVq10bKTsLPJ1hyphenhyphenDsBeMDOQZWhxrj-wLcPfgQY_0jo64RBmqU76UckD-2hzXwxX0nqrYdpmKHyX0qWY51sQrzZGRkX6bkShefDqYmnLFsRfBvVLYT4yxoyQ/s1600/3monkeys_cartoon.gif" /></a></div>
<br />
'കിനാരോധികളും കിനാരോധികളുടെ കിനാരോധിയും മഹോന്നതന്മാരായി വിലസുന്നുണ്ട്;യാതൊരുവിധ അല്ലലുകളുമില്ലാതെ.ഇപ്പ്രകാരമുള്ള കുണ്ടാമാണ്ടികളായ കിതവന്മാരെ ഒന്നടങ്കം സ്മഡ്ജു ചെയ്തു ഭസ്മമാക്കി കാറ്റില് പറത്തിയേക്കുക!!!!'.........ഇതാകുന്നു ആവേശബഹുലത നിറഞ്ഞ 'കിനാരോധി'ക്കഥയുടെ ആയതിനെക്കാളും ആവേശബഹുലത ശകലം കുറഞ്ഞ ഗുണപാഠം.'പക്ഷെ ആരാണ് കിനാരോധി?' എന്നതല്ലേ നിങ്ങളുടെ വലിയ സംശയം.ഞാനതു സഹൃദയം പറയാം.കിനാരോധികളുടെ അനേകം കുണ്ടാമാണ്ടിത്തരങ്ങള്ക്ക് ഒരുപാട് തവണ ഈ കോക്കിറിചരിത്രം സാക്ഷിയാവുന്നുണ്ട്. അവരെ സ്മഡ്ജു ചെയ്തു ഭസ്മമാക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ?സ്മഡ്ജെന്ന ബെടക്ക് കലാവിദ്യയെന്താണെന്നും എള്ളോളം ക്ഷമയോടുകൂടി തന്നെ രേഖപ്പെടുത്താം.സദയം ശ്രവിക്കുക!<br />
.... കുണ്ടാമണ്ടി കിനാരോധന്മാര് അടിവാടും പരിസരപ്രദേശങ്ങളിലുമായി ഉപദ്രവവും വിപ്ലവവും സൃഷ്ട്ടിച്ചു വന്കോളിളക്കമുണ്ടാക്കി വിഹരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന കാലം.(കിനാരോധിച്ചികളും ബേജാറുകള് ഒട്ടുവളരെ ഇല്ലാതെ,ന്യായമായ തോതില് കൂതറവിപ്ലവങ്ങള് രംഗത്തിറക്കുന്ന കാര്യം എടുത്തുപറയേണ്ട ആവശ്യമില്ലല്ലോ അല്ലെ?)..<br />
<a name='more'></a><br />
അങ്ങനെയിരിക്കെ,പതിവുപോലെ ഒരുദിവസം ഞാനും എന്റെ ഉശിരന് ചങ്ങാതിമാരായ അലിയും ക്രിസ്തുരാജും ഫുട്ബോള്കളിക്ക് ഗമയില് നേതൃത്വം കൊടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു.എന്നു പറഞ്ഞാല് ചുമ്മാ കളി കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു;മൂന്നു സ്വേച്ഛാധിപതിമാര് കണക്കെ.സൂര്യന് കുളിച്ചു കുറി തൊട്ട് വെളിയാങ്കുന്നിന്റെ ഉച്ചിയില് ധൃതിയില് വന്നു നിന്നിട്ട് ഒരു വളിച്ച ചിരിയങ്ങു പാസാക്കി.<br />
ഇപ്പ്രകാരം പ്രത്യേകിച്ച് സൗഖ്യക്കേടുകളൊന്നും ഇല്ലാതിരുന്ന സന്ദര്ഭത്തിലാണ് വലിയെന്തോ കെടുതി സംഭവിക്കാന് പോകുന്നെന്ന മട്ടില് ക്രിസ്തുരാജ് ഞങ്ങള്ക്കൊരു ഉഗ്രഗംഭീരമായ കാര്യം മുന്നറിയിപ്പ് മാതിരി അരുളിത്തന്നത്:<br />
"ഹേ കിറുക്കന്സ്!....കിനാരോധികളും രോധിച്ചികളും അതീങ്ങളുടെ മരമോന്തേം കാണിച്ച് ഇരമ്പിനടക്കണൊണ്ട്.......ഒന്നിനും ലവലേശം വെളിവില്ല.....മുട്ടാളന്മാര്!!!!!!!!!! !!!!111!,!!!!.ദിക്കും വെളിവുമില്ലാത്ത അവന്മാരെ നമ്മള് സൂഷ്കിക്കണം.ഒരു കണ്ണ് വേണേ പൊറകിലും ഫിറ്റു ചെയ്തോ.കേട്ടല്ലോ!കിറുക്കന്മാരെ നോക്കി നടക്കണമെന്ന്.....അവരെക്കണ്ടാല് മരമോന്ത നോക്കി ഒന്ന് കൊടുത്തോണം......അല്ലെങ്കില് പിന്നും മുന്നുമൊന്നും നോക്കാതെ സ്മാഡുജ് അങ്ങ്ഡ് ചെയ്തോണം"........ഭേഷ്!ഭേഷ്! ഈ കസറന് ഡയലോഗ് കേട്ട് വെളിയാങ്കുന്ന് 'കിടുകിടാ' വിറച്ചു;കൂടെ പോങ്ങന്മാരായ ഞാനും അലിയും.ഈ മഹാപ്രഖ്യാപനം ലേശം ഭക്തിയോടുകൂടിത്തന്നെ ഞങ്ങള് ശ്രവിച്ചു;സശ്രദ്ധം.പക്ഷെ,ഇതിന്റെ ഔചിത്യമെന്തായിരുന്നുവെന്ന് മഹാനും തടിയനുമായ ക്രിസ്തുരാജ് ഞങ്ങളില് വെളിപാടുണ്ടാക്കിയില്ല.<br />
<br />
<br />
പൊതുവേ ശകലം പോങ്ങന്മാരായ ഞാനും അലിയും പ്രഗാഢമായ ചിന്തയിലാണ്ടു:<br />
<br />
"ചോദ്യം1:ആരാണീ കിനാരോധികള്?<br />
ക്ണാപ്പന് വെളിപാട്:':നാടിനെ നശിപ്പിക്കുകയും നിര്ദോഷരായ ബഹുജനങ്ങളുടെ ചെവരരക്തം ഉഷാറായി ഗുംഗുമാന്ന് കുടിക്കുന്ന കുണ്ടാമണ്ടികള് കണക്കെയുള്ളവരാണ് കിനാരോധികള് !!..(പക്ഷെ ഈ വെളിപാടില് അവരെ സ്മഡ്ജു ചെയ്ത് കൊന്നു കൊലവിളിക്കുന്ന കാര്യം മാത്രം സാദരം പ്രകാശിച്ചില്ല.എന്താണോ ആവോ??)...<br />
ചോദ്യം2:എന്താണീ സ്മഡ്ജ്?ഇതെപ്പ്രകാരം ഒരു ജീവിയില് ക്ഷമയോടെ പ്രയോഗിക്കാം?<br />
ക്ണാപ്പന് വെളിപാട്:;പോണ്ണതടിയനും തത്ത്വജ്ഞാനിയുമായ ക്രിസ്തുരാജാണ് ഹലാക്കായ സ്മഡ്ജിന്റെ ഉപജ്ഞാതാവ്....!!.....പ്രാചീനകലയില് ശകലം മോഡേണിസത്തിന്റെ സഹായത്തോടെ രൂപാന്തരപ്പെടുത്തിയെടുക്കുന്നതാണ് 'ആളെക്കൊല്ലി'യായ സ്മടഡ്ജെന്ന ബെടക്ക് കലാവിദ്യ.കോക്കിറി ചരിത്രങ്ങളുടെ എട് ശ്രദ്ധയോടെ കയ്യാളി പരിശോധിച്ചാല് ഇത്തരം ബെടക്ക് കലാവിദ്യകള് അനേകം നമുക്ക് ദര്ശിക്കാന് സാധിക്കും."<br />
<div>
ഇത്രയും ഗാഢഗൂഢമായപ്പോഴേക്കും ക്ണാപ്പന് വെളിപാടുകള് അന്തമില്ലാതെ അസ്തമിച്ചുപോയിരുന്നു!!....................'ക്ണാപ്പന് വെളിപാടുകളെ എന്നില് സാദരം പ്രകാശിക്കുവിന്!!"......................... """'..........!.ജോര് !!!ജോര് !!!</div>
<div>
ശേഷം ഞാന് ഏകനായി ഇള്ളോള്ളം ഹലാക്കുകള് ചിന്തിച്ചുക്കൂട്ടി..(പക്ഷെ ക്ണാപ്പന് വെളിപാടുകളുണ്ടായില്ല!!):</div>
<div>
"വടിവാള്,പേനാക്കത്തി,ഇടിവള,ഇടിക്കട്ട,കഠാരി,തോക്ക്,മലപ്പുറം കത്തി,ബോംബ്,കമ്പി,അമ്പും വില്ലും,ബ്ലേഡ്,പാറക്കല്ല്,കുന്തം,മുള്ള് എന്നിത്യാദികളെപ്പോലെ വല്ല ഘോരവസ്തുവാണോ സ്മഡ്ജ്?അത് നമ്മില് പ്രയോഗിച്ചാല് നാം ക്ഷണത്തില് ചാരമാകുമോ?...........ഹെന്റുമ്മോ..!!......................കടവുള് രക്ഷിക്കട്ടെ.!.... എന്തൊക്കെപ്പറഞ്ഞാലും കേള്ക്കാന് അല്പസ്വല്പ്പം ഘനഗാംഭീര്യവും കഠോരവുമായ വാക്ക് തന്നെ....സ്മഡ്ജ്.........ഹാ ഹാ........സ്മഡ്ജ്.... !സ്മഡ്ജ്!!!!</div>
<div>
<br />
അന്തവും കുന്തവുമില്ലാതെ സമയം പിന്നെയും ഒരുപാടു കഴിഞ്ഞു........തടിയന് ക്രി..രാജ് ഓടിപ്പാഞ്ഞു വന്ന് ഉത്കണ്ഠാജനകമായ ഒരു ഘോരരഹസ്യം ഞങ്ങളോട് ഗദ്ഗദത്തോടെ അരുള്ചെയ്തു:</div>
<div>
<div style="text-align: left;">
"ഹേ കിറുക്കന്സ്"....തടിയന് ദീര്ഘനിശ്വാസത്തോടെ തുടര്ന്നു..."ക്യാന്റീന് തൊറന്നെടാ ഹമുക്കുകളെ.........ഹാ!.....കുശാല്" """...""""!!!!!!!""!"!"!!"""""!"!<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 115%;">”</span></div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div>
ജോര് !!!ജോര് !ഞങ്ങളെല്ലാവരും ആവേശപുളകിതരായി;ആനന്ദനിമഗ്നരായി.വീണ്ടും സമാധാനവും സന്തോഷവും ഞങ്ങളില് കളിയാടി! വിശപ്പെന്ന മാരകരോഗത്തില്നിന്നും നിമിഷങ്ങള്ക്കകം ഞങ്ങള് വിമുക്തരാകാന് പോകുന്നു:വിശപ്പിനെ ഉന്മൂലനം ചെയ്യാന് പോകുന്നു.വായുവില് നിന്നെന്നവണ്ണം സമരവചനങ്ങള് ഉച്ചത്തില് മുഴങ്ങിക്കേട്ടു:</div>
<div>
'ക്യാന്റീന്....... ക്യാന്റീന് .......സിന്ദാബാദ്</div>
<div>
കുണ്ടാമണ്ടി കിനാരോധി മുര്ദാബാദ്!!' </div>
<div>
<br /></div>
<div>
ഇപ്പ്രകാരം ഉശിരന്പോര്വിളികള് അവിടെയെങ്ങും പ്രതിധ്വനിക്കുന്നത്പ്പോലെ അനുഭവപ്പെട്ടു. </div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div>
ഞങ്ങളുടെ അഖിലമാന വിചാരങ്ങളെയും ആവേശങ്ങളെയും ചവിട്ടി താഴ്ത്തികൊണ്ടാണ് ക്യാന്റീനെന്ന അത്ഭുതപ്രതിഭാസം ഞങ്ങള്ക്കു മുന്നില് ഹാജരായത്.നോക്കുമ്പോഴുണ്ട്: :</div>
<div>
<br />
എല്. കെ.ജി. ഗ്യാങ് സാരഥികള് അത്ഭുതപ്രതിഭാസത്തിനു മുന്നില് 'കലപില' ശബദമുണ്ടാക്കി അണിനിരന്നിരിക്കുന്നു.അവരുടെ കുരുടുകിങ്കരന്മാരായ അനുഭാവികളും ആശ്രിതരും പിന്നില് റെഡി!!അവര് അവരുടെ കൊലത്തീറ്റ തിന്ന് ഒടുവില് ക്യാന്റീന്തന്നെ ഭോജനമാക്കിയേക്കുമോ എന്നു ഞങ്ങള് മുറവിളി കൂട്ടി.എന്തൊക്കെയായാലും അവര്ക്ക് ഞാനീ ശുഭാവസരത്തില് നല്ലൊരു 'ഗുണ്ടാഭാവി' സഹൃദയം നേരുന്നു!!!............ബഹുത്ത് അച്ഛാ!അച്ഛാ!</div>
<div>
<br />
ആ കാണകൂണത്തിനിടയില്നിന്നു ഞങ്ങള് മൂന്നു തേന്മിഠായികള് വാങ്ങിച്ചു.കേട്ടല്ലോ!തേന്മിഠായി!!.....ബഹുലതമായി പ്പൂരണം ചെയ്ത ആഹ്ലാദങ്ങളെ ശമിപ്പിക്കുവാന് ഞങ്ങള്ക്ക് കിട്ടിയത് മൂന്നു തേന്മിഠായികള് ...........തേന്മിഠായി!...തേന്മിഠായി കണ്ടുപിടിച്ച കുണ്ടാമാണ്ടികളെ മനസ്സില് പിരാക്കിയ ശേഷം ഞങ്ങള് ഓസ്ക്കാര്കിട്ടിയ സന്തോഷ് പണ്ടിറ്റിന്റെ ആവേശത്തോടെ ഘോരഘോരം സാപ്പിട്ടു.പക്ഷെ ഞങ്ങള്ക്കത് ലവലേശം മതിയായിരുന്നില്ല:ആര്ത്തികള് ഒന്നും തന്നെ പാഞ്ഞോടിയില്ല.ജലം വറ്റിച്ച സാഗരത്തില് ച്ചിരിപ്പിടിയോളം വെള്ളം നിക്ഷേപിച്ച ഭീകരാവസ്ഥയായിരുന്നു ഞങ്ങളുടേത്:വിശപ്പ് ഉള്ളില്കിടന്നു നിര്ഘൃണതയോടെ കാളി.മൂന്നു പ്രശോഭിത മുഖങ്ങള് കലശലായ ദു:ഖത്തിലാണ്ടു.ഞങ്ങള് ഈര്ഷ്യയോടെ മുഖം താഴ്ത്തി.മുഖങ്ങള് സധൈര്യം ഉയര്ത്തി വീണ്ടും നോക്കുമ്പോഴുണ്ട്:</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
ഞങ്ങളുടെ ഉറ്റവൈരിയായ ഒരു ഘോരന് പഞ്ഞോടി വരികയാണ്!പള്ളിയോട്ടത്തിന്റെ സ്പീഡ് ക്രമാല് കയറിക്കയറി വന്നു.ക്രമേണ വര്ദ്ധിച്ചു വന്ന് ഞങ്ങളുടെയടുത്തെത്തിയപ്പോള് ഘോരന് സഡന് ബ്രേകിട്ടു<br />
... . ..ഈ കില്ബിഷനായ കിതവനാകുന്നു ഈ കോക്കിറിചരിത്രകഥയിലെ കിനാരോധികളുടെ കിനാരോധി(അഥവാ കി.കി.)! </div>
<div>
<div>
മുന്ചൊന്ന കി.കി. ഒരു ഗൂര്ഖയെപ്പോലെ നിന്ന് അധികാരത്തിന്റെ നവരസം മുഖത്ത് വാരിക്കോരി സപ്ലൈ ചെയ്ത് ലേശം അവജ്ഞതയോടെ ഗര്ജിച്ചു:</div>
<div>
"അല്ല!നിങ്ങളെന്താ ഇവിടെ?ങ്ങും! എന്താ പരിപാടി?...ക്യാന്റീനില് പോവാന് പറ്റില്ലെന്ന് അറിഞ്ഞൂടെടാ മണുങ്ങൂസുകളെ..!...എനിക്കാണ് ഇതിന്റെ ചാര്ജ്ജ്.എന്നെ വെട്ടിച്ച് ഇവിടെ കടന്നുകൂടി നന്നായിട്ട് തട്ടാം എന്നു കരുതിയോ?!!..നിങ്ങളെ ഞാന് കാണിച്ചു തരാമെടാ കൊശവന്മാരെ.കുറെ ദിവസം വീട്ടിലിരിക്കാന് റെഡിയായിക്കോ!!"</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div>
ങും!എന്ത്?നാട്ടില് അന്നത്തിനുള്ള അവകാശം പോലും കുണ്ടാമാണ്ടികളായ കി.കി. നശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.നാട് ബെടക്കാക്കി ബെടക്കാക്കി ഇപ്പോള് പഞ്ചപാവങ്ങളായ പൊതുജനങ്ങളുടെ തീറ്റേം കുടീം വരെ മുട്ടിച്ചിരിക്കുന്നു.കുണ്ഠന്മാര്!....ഇതാകുന്നു ഞാന് ആദ്യമേ ചൊന്ന ഹലാക്കായ വിപ്ലവങ്ങള്.ഇപ്പോള് നിങ്ങള്ക്കുപോലും ഈ കി.കി-യ്ക്കിട്ട് ഒന്ന് ഠപേന്നു കൂസാതെ കൊടുക്കാന് തോന്നുന്നില്ലേ?ചങ്കൂറ്റമുള്ള ആണ്പിള്ളേര്ക്ക് എന്തായാലും തോന്നിയിരിക്കും...!ഉഷാര്!</div>
<div>
ഉഗ്രസമരവചനങ്ങള്വായുവില്നിന്നെന്നവണ്ണം മുഴങ്ങിക്കേട്ടു:</div>
<div>
'കുണ്ടാമണ്ടി കി.കി. മുര്ദാബാദ്</div>
<div>
കി.കി. ഭരണം നശിക്കട്ടെ!തുലയട്ടെ!'</div>
<div>
</div>
<div>
പോങ്ങന്മാരായ ഞാനും അലിയും ഖിന്നരായി ചിന്തിച്ചു:......'ആര് ഈ ദോഷമായ അനീതിക്കുനേരെ ബലാല്ക്കാരമായ ശബ്ദമുയര്ത്തണം?ആര് വേണം ഈ കുണ്ടാമണ്ടി കി.കി-യ്ക്ക് നിര്ദയം കസറന് അടി പ്രസന്റ്റ് ചെയ്യാന്?ശ്രീജിത്ത് ക്രിസ്തുരാജിന്റെ ശിങ്കിടികളാകുന്നു ഈയുള്ളവനും പിന്നെ അലിയും.അദ്ദേഹം തന്നെയാകുന്നു ഞങ്ങളുടെ പരിശീലകനും.....'ശ്രീജിത്ത് ക്രിസ്തുരാജ് സിന്ദാബാദ്!സിന്ദാബാദ്'</div>
<div>
മാന്യനായ ക്രിസ്തുരാജ് അവര്കള്തന്നെ ഈ കൊടിയ അനീതിക്കുനേരെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഒച്ച പൊക്കട്ടെ എന്ന ദൃഢമായ തീരുമാനത്തില് ഞങ്ങളെത്തിച്ചേര്ന്നു.ഇവന്മാരെ സ്മഡ്ജ് ചെയ്യണം എന്ന ഭാവത്തില് ക്രി..രാജ് ഒറ്റ മൂച്ചിനങ്ങു കാച്ചി:</div>
<div>
"ഹന്താടാ പന്നി"......ഹാ...........ബെഡേ ഭേഷ്!</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div>
കി.കി കൂസാതെ തിരിച്ചു കാച്ചി:... "നീ പോടാ പൂത്താങ്കിരി"</div>
<div>
ഈ അപമാനത്തിനു ഇരയാകേണ്ടി വന്ന ക്രി.രാജ് തനിക്കുണ്ടായ നീരസത്തില് ലേശം ധൈര്യവുമൊക്കെ കലര്ത്തി പോക്രി കിനാരോധിക്ക് കസറന് അടി ഒരെണ്ണം കൊടുത്തു........ക്ഷമിക്കണം!ഒന്നല്ല നാലെണ്ണമാണ് ക്ഷണത്തില് കുണ്ടാമണ്ടി കി.കി-യുടെ മുഖത്തു ഫിറ്റു ചെയ്തത്........ഠേ!ഠേ!ഠേ!ഠേ!</div>
<div>
അങ്ങനെ അവിടെ അടിയുടെ ഒരു ക്രയവിക്രയല് പദ്ധതിതന്നെ നടന്നു.കുണ്ടാമണ്ടി കി.കി.-യ്ക്കു ക്രയങ്ങള് മാത്രമേ സംഭവിച്ചുള്ളൂ........വിക്രയങ്ങളുടെ കടവുളായ സാക്ഷാല് ക്രിസ്തുരാജല്ലേ കളത്തിലിറങ്ങി പയറ്റുന്നത്.പിന്നെ പറയാനുണ്ടോ?...അച്ഛാ!അച്ഛാ!! </div>
<div>
കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് എല്ലാം തന്നെ പ്രശാന്തമായി.പക്ഷികള് അവരുടെ കൊത്തിപെറുക്കല് നിറുത്തി..എല്............. ............ കെ.ജി. ഗ്യാങ് സാരഥികള് അവരുടെ 'കലപല' ഒച്ച നിറുത്തി ഞങ്ങളുടെ ആനന്ദത്തില് സാദരം പങ്കുകൊണ്ടു.പിന്നെ 'ഇതെല്ലാം ഇവിടെ പതിവാണെ'ന്ന മട്ടില് അവര് അവരുടെ ജോലികളില് നിമഗ്നരായി.</div>
<div>
<br />
അടികൊണ്ട കുണ്ടാമാണ്ടിയായ കിനാരോധി ക്ഷണത്തില് തിരിച്ചു പാഞ്ഞു!..വന്നതിനെക്കാളും വ്യഗ്രതയില് .ഓട്ടത്തിനിടയില് അവന് ആത്മഗതമെന്നോണം ഉച്ചത്തില് പറഞ്ഞു:</div>
<div>
"സസ്പെന്ഷന് റെഡിയായിക്കോടാ മണുങ്ങൂസുകളെ"....</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
അപാരവൈഷമ്യങ്ങള്ക്കു ഒത്തനടുവില് അതിനെക്കാളും വലിയ വൈഷമ്യം അങ്ങനെ സ്ഥാപിതമായി.അതും ഭൂര്ഷ്വ കിനാരോധി മുഖാന്തരം.....'ഭൂര്ഷ്വ കിനാരോധി മുര്ദാബാദ്'....!!</div>
<div>
<div>
പോങ്ങന്മാരായ ഞാനും അലിയും ഈര്ഷ്യത്ത്വം കൈവിടാതെ അങ്ങനെ നിന്നു...ചുരുക്കം ചില കുണ്ഠിതങ്ങള്ക്കു ആശ്വാസമേകി തടിയന്സാരഥി ക്രിസ്തുരാജ് ഒട്ടുവളരെ കൂസാതെതന്നെ ഉച്ചത്തില് കീര്ത്തിമാനായി പാടി:</div>
<div>
'ഹൂ യെ തരാരാ.......താരാ...രാരാ</div>
<div>
ലാ ലാ ഭു..ഭൂ..ഭൂ....</div>
<div>
ഗും...ഗും........ബുര്ര്.....ബുര്ര്!!'</div>
<div>
ഈ സുന്ധരഗാനം ക്രി.രാജ് നാടിന്റെ മുന്നേറ്റത്തിനായി പാടിയതാണെന്നോന്നും ഞാന് അവകാശപ്പെടില്ല.എങ്കിലും ഞങ്ങളത് സശ്രദ്ധം ശ്രവിച്ചു.ആനന്ദിച്ചു.കുണ്ടാമണ്ടി കിനാരോധിയുടെ കിരാതവാഴ്ച്ചക്കു നേരെയുള്ള ശക്തമായ അമര്ഷം ഞങ്ങള് ഗാനത്തിലൂടെ രേഖപ്പെടുത്തി.</div>
<div>
<br />
എന്തൊക്കെയായാലും സ്മഡ്ജെന്ന ബെടക്ക് കലാവിദ്യയെന്താണെന്ന് ഇനിയും അറിയാന് സാധിച്ചില്ലന്നു പറയുന്നതില് ഖേദമുണ്ട്.ക്രിസ്തുരാജിന്റെ ശിങ്കിടികളായ ഞങ്ങള്ക്കത് ഇനിയും ആ തിരുവായില്നിന്ന് അരുള് ചെയ്യുമാറായിട്ടില്ല.'അതിനു സമയമായിട്ടില്ല’ എന്നാണ് തടിയനായ ശ്രീമാന്റെ മറുപടി.കുശാല് !...ഞാന് എപ്പോഴോ പറഞ്ഞത് പോലെ വടിവാള്,പേനാക്കത്തി,ഇടിവള,ഇടിക്കട്ട,കഠാരി,തോക്ക്.......മുതലായവ പോലെ ഒരു ഘോരവസ്തുവാകാനാണ് സാധ്യത.പക്ഷെ......ഒരു സംശയം ഇനിയും ബാക്കി........'അത് നമ്മില് പ്രയോഗിച്ചാല് നാം ക്ഷണാല് ഭാസ്മമാകുമോ?'........കടവുള് രക്ഷിക്കട്ടെ!!................................<br />
‘കുണ്ടാമണ്ടി കിനാരോധികളെ വധിക്കുക!!’</div>
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
ഏവര്ക്കും മംഗളം നേരുന്നു.</div>
<div>
വന്ദനങ്ങള്!,!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/07232632088847238406noreply@blogger.com16